Novinar Boško Savković priveden je pod sumnjom da je na protestu „Srbija protiv nasilja“ u subotu nosio „obešenu lutku sa likom predsednika Srbije Aleksandra Vučića“.
Ovu informaciju potvrdio je Savkovićev advokat za N1.
Premijerka Srbije Ana Brnabić podelila je na Tviteru fotografiju sa petog protesta protiv nasilja na kojoj je transparent sa kojeg visi lutka sa likom Aleksandra Vučića na vešalima.
Ona je javno upitala kako to objasniti deci, a njen tvit i fotografiju deli veliki broj članova SNS.
Savkovićeva ćerka Emilija rekla je za danas da su se četvorica muškaraca pojavila kod njih na vratima bez ikakvog naloga za privođenje.
„Nas 15 se skupilo kod spomenika (Trg Nikole Pašića). Transparent je sve vreme bio tu i na slikama se pojavila i neka lutka. Čekamo šta će biti. Reč je o lutki koju premijerka Srbije kači na tviter nalog. Transparent je i dalje kod nas, gledamo u njega. Inspektori koji su došli su ga videli. Ali sa lutkom nemamo veze“, kaže Emilija za Danas.
Boško Savković je početkom osamdesetih godina radio na radio programima „Ritam srca“ i Index 202, piše dnevni list Danas.
Od 1985. godine piše u studentskim novinama „Student“ gde objavljuje do 1987. godine.
Tokom poznate političke afere Glogov kolac, koja je u proleće 1987. kroz obračun sa novinarima i slobodnim novinarstvom najavila dolazak na vlast Slobodana Miloševića, ostaje uz redakciju koja je smenjena nakon mnogih nasrtaja Gradskog i Univerzitetskog komiteta Saveza komunista. Tokom 1987. i 1988. godine objavljuje u omladinskim novinama – Mladost, NON, Stav, Polet…
Pred raspad bivše SFRJ počinje da objavljuje u jednom od najtiražnijih političkih magazina tog vremena, Politikinom magazinu „Intervju”. Od 1989. „Intervju” mu postaje matična redakcija, a piše i za mnoge druge novine širom Jugoslavije.
Od samog nastanka RTV Politika realizuje vlastite političke talk show emisije, kako na TV tako i na radio programu.
Tokom boravka u Njujorku 1989. godine završava rukopis prve svoje knjige „Lažnoborci trče počasni krug” koja se bavi problematikom lažnih boraca i njihovih penzija na teritoriji bivše SFRJ. Po toj knjizi, TV Beograd 1990. snima istoimeni dokumentarni film.
Kako je počeo rat u bivšoj Jugoslaviji, Savković postaje i ratni dopisnik lista „Intervju” i drugih beogradskih novina. Mnoge TV reportaže sa ratišta koje je snimio, emituje i TV Politika.
Dubrovnik, Vukovar, Knin, a nakon toga i nova otvorena ratišta u Bosni i Hercegovini, za Savkovića postaju novinarska opsesija.
Ponosan što nikada tokom rata nije uzeo nikakvo oružje u ruke, a u stalnom ratu sa cenzurom u medijima koja tih godina vlada u srpskom društvu, napušta srpsko novinarstvo u proleće 1993. godine. Zarekao se da nikada više neće napisati ni reč za oficijelne srpske medije. Izuzev „Politikinog zabavnika” u kome i danas povremeno objavljuje autorske tekstove.
Početkom 1993. godine osniva svoju privatnu Agenciju za marketing „Alternativa” koja i danas radi na području TV produkcije, izdavaštva, grafičkog i WEB dizajna.
U proleće 1994. godine objavljuje drugu knjigu „Silovanja sedme sile” koja se bavi novinskim aferama i smenama urednika i novinara u jugoslovenskom i srpskom novinarstvu od 1945. do 1993. godine.
Godine 1996. godine postaje jedan od osnivača satiričnog lista „Naša krmača” koja je bila i ostala simbol borbe za slobodu novinarstva cele jedne generacije – jedna od najtvrđih tačaka otpora Miloševićevom samovlašću. Prisluškivanja, pretnje, batine, obijanje redakcije Savkoviću su postala svakodnevnica.
U jesen 1997. godine objavljuje treću knjigu „Misterije koje su izmenile Srbiju”. Zbog velikog pritiska na medije tokom poslednje godine Miloševićeve vlasti, privremeno prestaje sa izdavanjem „Naše krmače” juna 2000. godine, da bi redakcija ponovo nastavila sa radom već u decembru nakon 5. oktobra.
U septembru 2000. godine neposredno pred pad režima Slobodana Miloševića, objavljuje i knjigu „Sa druge strane” – zbirku uvodnika u list „Naša krmača”. „Naša krmača” bez dinara dotacije od strane bilo koje pozicione ili opozicione struje, nastavlja sa radom i nakon demokratskih promena u Srbiji. Kritikujući bespoštedno sve greške novih vlasti, konačno prestaje sa radom 2004. godine.
Sa grupom prijatelja koji su izdali fototipsko izdanje Miroslavljevog jevanđelja od 1998. godine radi na promovisanju ovog rukopisa koji je proneo slavu srpske kulture kroz ceo svet i postao deo UNESCO zbirke „Pamćenje sveta”. Kroz produkciju filma „U početku beše reč” i predavanja održanim širom zemlje i inostranstva, Savković i danas promoviše ovo izuzetno delo srednjovekovne srpske kulture.
Savković je 2008. godine osnovao festival turističkog i ekološkog filma Silafest koji se i danas održava u Velikom Gradištu, na obali Dunava. Silafest je danas deo porodice CIFFT koja je pod patronatom Svetske turističke organizacije Ujedinjenih nacija – UNWTO. U lancu CIFFT se nalaze festivali u Los Anđelesu, Njujorku, Kanu, Varšavi, Berlinu i još 12 velikih gradova širom sveta.
Rođen je u Beogradu gde je i diplomirao prava na odseku za Međunarodno pravo.