Reč je o sredstvu koje je Radna grupa Istočni Stratkom, osnovana za borbu protiv ruske propagande, dodala među postojeće i koje svako može da koristi kako bi bolje razumeo pretnje u medijskom prostoru i od njih se odbranio, saopštio je EEAS.

EEAS navodi da je prošlo osam meseci od početka ruske agresije na Ukrajinu a da su još pre godinu dana postali očigledni gomilanje vojske i priprema terena za agresiju u informacionom prostoru.

Tokom tri meseca koji su pretodili napadu na Ukrajinu, EEAS Radna grupa Istočni Stratkom primetila je karakterističan skok narativa dezinformacija koje je promovisao ruski „dezinformacioni ekosistem“.

Tako je u međima poznatim po dezinformacijama upotreba ključne reči „nacistički“ u vezi sa Ukrajinom povećana za gotovo 300% dok je upotreba reči „genocid“ skočila za više od 500%.

U poslednjih 12 meseci u registru EUvsDisinfo zabeleženo je više od 1.200 slučajeva dezinformacija – napada na Ukrajinu, EU, njene članice i zajednicu istomišljenika koja je protiv ruske agresije a podržava Ukrajinu.

Sa nastavkom agresije, nastavljaju se i kampanje manipulacija informacijama i dezinformacija. One se odvijaju na više jezika u na desetinama platformi, oflajn, i onlajn. Cilj im je da „zabiju klinove društvu“, „hrane“ podele, stvore konfuziju i preusmere pažnju sa ruske agresije i ratnih zločina, navodi se u saoštenju EEAS.

Dalje se ukazuje da su protekli meseci još jasnije pokazali kolika su pretnja dezinformacije i koliko je važno braniti se od njih, i na individualnom nivou.

„EU je sa svojim višeslojnim pristupom na prvoj liniji brobe protiv stranih manipulacija informacijama i mešanja, uključujući dezinformacije“, nagalašva EEAS.

Kada je reč o novom alatu, sajt EUvsDisinfo, prvi projekat EU za podizanje svesti o deznformacijama, dobio je novu sekciju „učite“ (euvsdisinfo.eu/learn).

Ta strana objašnjava mehanizme, taktike, zajedničke narative i aktere koji stoje iza dezinformacija i manipulacija informacijama. Nudi se uvid u pro-Kremlj medijski ekosistem a mogu se naći i tehnike „lakog ogovora“.

Cilj sekcije „učite“ je da nauči čitaoce kako da procene relevantnost i pouzdanost izvora i njihovog sadržaja, kao i kako da prijave i reaguju na dezinformacije. Dodaje se da su te veštine deo digitalnih veština za 21. vek i od ključnog značaja za informisane građane.

Izvor: Dnevni evropski servis

To će biti još jedan dodatak Akcionom planu za evropsku demokratiju koji je Evropska komisija usvojila 2020. i kojim se traži uspostavljanje okvira za zaštitu slobode medija i pluralizma.

Danijel Braun, zamenik šefa kabineta potpredsednice Evropske komisije Vere Jurove, na nedavnom skupu u organizaciji portala EURACTIV nagovestio je da će nova pravila pratiti izmene Akcionog plana za evropsku demokratiju do leta 2023.

On je opisao Akcioni plan kao „reakciju na demokratsko nazadovanje i trendove koje je pojačao kovid“, poput dezinformacija i stranog mešanja.

„U veoma smo opasnoj situaciji. Ljudi manje veruju da demokratija radi za njih. Rusija je toga svesna“, rekao je Braun.

Cilj novih pravila biće povećanje transparentnosti stranih organizacija koje rade u medijskom prostoru EU.

Kornelija Katerer iz kompanije Majkrosoft opisala je Zakon o slobodi medija (EU) kao „dragulj u kruni“ demokratskog akcionog plana „zato što se odnosi na ključnu potrebu za zaštitiom medijskog pluralizma“.

U Evropi i šire, sve je više napada na demokratske institucije i osnovna prava a tokom pandemije i sada napada Rusije na Ukrajinu primetno je širenje dezinformacija na društvenim mrežama i u drugim vrstama medija.

Komisija je u oktobru predstavila evropski Zakon o slobodi medija, novi set pravila za zaštitu medijskog pluralizma i nezavisnosti u EU, pri čemu je u obzir uzela i digitalnu transformaciju medijskog prostora.

Takođe je Komsija predložila uspostavljanje nove, nezavisne Evropske uprave za medijske usluge.

„Nećemo regulisati sadržaj nego obezbediti da akteri u informacionom prostoru mogu da ublaže rizike“, rekao je Braun. „To nije pitanje slobode govora nego pitanje distribucije“, dodao je.

Rekao je i da je „otpornost dugoročni cilj“ i da zakonodavstvo EU koje se tiče medija ne bi trebalo tretirati kao druge ekonomske sektore.

Zvaničnik Komisije je dodao da je Zakon o slobodi medija nastao zbog povećanog nivoa nadzora nad novinarima u nekim članicama, upitnih integracija i akvizicija, kao i potrebe da se pooštre pravila o transparentnosti medijskog vlasništva i pravednoj distribuciji državnog oglašavanja.

„Želimo situaciju u kojoj ljudi mogu da formiraju svoje mišljenje bez manipulacija“, istakao je Braun.

Generalna sekretarka Evropskog građanskog foruma Aleksandrina Najmovič rekla je na skupu da su „ljudi koji gube poverenje najveća pretnja demokratiji“ i dodala da su „dezinformacije posledica gubitka poverenja“.

„Neki su podložniji dezinformacijama. Prema istraživanjima, to su oni koji su ostavljeni, na ivici društva“, rekla je ona i istakla potrebu da se kreatori politike fokusiraju na to da te zajednice ne budu ostavljene po strani.

Izvor: Dnevni evropski servis

To će biti još jedan dodatak Akcionom planu za evropsku demokratiju koji je Evropska komisija usvojila 2020. i kojim se traži uspostavljanje okvira za zaštitu slobode medija i pluralizma.

Danijel Braun, zamenik šefa kabineta potpredsednice Evropske komisije Vere Jurove, na nedavnom skupu u organizaciji portala EURACTIV nagovestio je da će nova pravila pratiti izmene Akcionog plana za evropsku demokratiju do leta 2023.

On je opisao Akcioni plan kao „reakciju na demokratsko nazadovanje i trendove koje je pojačao kovid“, poput dezinformacija i stranog mešanja.

„U veoma smo opasnoj situaciji. Ljudi manje veruju da demokratija radi za njih. Rusija je toga svesna“, rekao je Braun.

Cilj novih pravila biće povećanje transparentnosti stranih organizacija koje rade u medijskom prostoru EU.

Kornelija Katerer iz kompanije Majkrosoft opisala je Zakon o slobodi medija (EU) kao „dragulj u kruni“ demokratskog akcionog plana „zato što se odnosi na ključnu potrebu za zaštitiom medijskog pluralizma“.

U Evropi i šire, sve je više napada na demokratske institucije i osnovna prava a tokom pandemije i sada napada Rusije na Ukrajinu primetno je širenje dezinformacija na društvenim mrežama i u drugim vrstama medija.

Komisija je u oktobru predstavila evropski Zakon o slobodi medija, novi set pravila za zaštitu medijskog pluralizma i nezavisnosti u EU, pri čemu je u obzir uzela i digitalnu transformaciju medijskog prostora.

Takođe je Komsija predložila uspostavljanje nove, nezavisne Evropske uprave za medijske usluge.

„Nećemo regulisati sadržaj nego obezbediti da akteri u informacionom prostoru mogu da ublaže rizike“, rekao je Braun. „To nije pitanje slobode govora nego pitanje distribucije“, dodao je.

Rekao je i da je „otpornost dugoročni cilj“ i da zakonodavstvo EU koje se tiče medija ne bi trebalo tretirati kao druge ekonomske sektore.

Zvaničnik Komisije je dodao da je Zakon o slobodi medija nastao zbog povećanog nivoa nadzora nad novinarima u nekim članicama, upitnih integracija i akvizicija, kao i potrebe da se pooštre pravila o transparentnosti medijskog vlasništva i pravednoj distribuciji državnog oglašavanja.

„Želimo situaciju u kojoj ljudi mogu da formiraju svoje mišljenje bez manipulacija“, istakao je Braun.

Generalna sekretarka Evropskog građanskog foruma Aleksandrina Najmovič rekla je na skupu da su „ljudi koji gube poverenje najveća pretnja demokratiji“ i dodala da su „dezinformacije posledica gubitka poverenja“.

„Neki su podložniji dezinformacijama. Prema istraživanjima, to su oni koji su ostavljeni, na ivici društva“, rekla je ona i istakla potrebu da se kreatori politike fokusiraju na to da te zajednice ne budu ostavljene po strani.

Na Univerzitetu Columbia u New Yorku u četvrtak je održana ceremonija dodjele Pulitzerovih nagrada za novinarstvo za 2022. godinu. Dobitnici nagrada objavljeni su tradicionalno u aprilu ove godine. Kašmirskoj fotoreporterki Sanni Irshad Mattoo indijske imigracione vlasti nisu dozvolile da ode u Sjedinjene Američke Države (SAD) kako bi primila Pulitzerovu nagradu iako je imala važeću vizu i kartu, javio je Associated Press (AP) u srijedu 18. oktobra.

Pulitzerovu nagradu za 2022. godinu u kategoriji Javni servis dobio je Washington Post, zbog kako je naveo žiri, uvjerljivo ispričanog i živopisnog prikaza napada na Washington 6. januara 2021. Oni su kako je objašnjeno pružili javnosti “temeljito i nepokolebljivo razumijevanje jednog od najmračnijih dana u zemlji”.

U kategoriji Breaking News nagradu je osvojila redakcija Miami Heralda, za hitno, ali sveobuhvatno izvještavanje o kolapsu kondominijumskog kompleksa Champlain Towers South. Nagrađeni su, kako je objašnjeno, jer su ovu temu uradili “spajajući jasno i saosjećajno pisanje sa sveobuhvatnim vijestima i izvještavanjem o odgovornosti”.

Nagrada u ovoj kategoriji se dodjeljuje za istaknuti primjer lokalnog, državnog ili nacionalnog izvještavanja o udarnim vijestima koje redakcije bilježe, što je prije moguće, u trenutku dešavanja, a kako vrijeme prolazi, rasvjetljavaju ih i daju im kontekst.

U kategoriji Istraživačko novinarstvo nagrađeni su Corey G. Johnson, Rebecca Woolington i Eli Murray iz Tampa Bay Timesa za uvjerljivo razotkrivanje visoko toksičnih opasnosti u postrojenju za reciklažu baterija na Floridi koje je dovelo do primjene sigurnosnih mjera za adekvatnu zaštitu radnika i obližnjih stanovnika.

Redakcija časopisa Quanta, posebno Natalie Wolchover, nagrađeni su za eksplanatorno izvještavanje za priču koja je otkrila složenost izgradnje svemirskog teleskopa James Webb, dizajniranog da olakša revolucionarna astronomska i kosmološka istraživanja.

Za istaknuti primjer pokrivanja značajnih pitanja od lokalnog značaja u kategoriji Lokalno izvještavanje nagrađena je Madison Hopkins iz The Better Government Association i Cecilia Reyes iz Chicago Tribunea, za, kako je naveo žiri, prodoran pregled duge istorije neuspjelog provođenja kodeksa o zaštiti od požara i zgradama, što je omogućilo ozbiljna kršenja koja su rezultirala desetinama nepotrebnih smrtnih slučajeva.

Za Nacionalno izvještavanje nagradu je dobila redakcija New York Timesa, za ambiciozni projekat koji je povećao uznemirujući obrazac kobnih zaustavljanja saobraćaja od strane policije, ilustrujući kako je stotine smrtnih slučajeva moglo biti izbjegnuto i kako su policajci obično izbjegavali kaznu.

Redakcija New York Timesa, posebno Azmat Khan koja je radila na priči, nagrađena je za istaknuti primjer izvještavanja o međunarodnim poslovima, u kategoriji Međunarodno izvještavanje, za, kako je navedeno, hrabro i nemilosrdno izvještavanje koje je razotkrilo i osporilo službene izvještaje o američkim vojnim angažmanima u Iraku, Siriji i Afganistanu.

U kategoriji Feature Writing za istaknuto pisanje sa značajem na kvalitet pisanja, originalnost i konciznost, Pulitzerovu nagradu dobila je Jennifer Senior iz Atlantica za porodičnu priču o gubitku od 11. septembra, za, kako je naveo žiri u obrazloženju, “majstorskog preplitanja autorove lične veze sa pričom uz osjetljivo izvještavanje koje otkriva duge domete tuge”.

Melinda Henneberger iz Kansas City Star nagrađena je u kategoriji Komentar, za uvjerljive kolumne koje traže pravdu za navodne žrtve penzionisanog policijskog detektiva optuženog da je seksualni predator.

U kategoriji Kritika, Pulitzerovu nagradu dobila je Salamishah Tillet, kritičarka The New York Timesa za pisanje o kako je objašnjeno “crnim pričama u umjetnosti i popularnoj kulturi – djelo koje uspješno premošćuje akademski i neakademski kritički diskurs”.

Za istaknuto uređivačko pisanje, kojim se ocjenjuje izvrsnost, jasnoća stila, moralna svrha, zdravo rezonovanje i moć da se utiče na javno mnijenje u kategoriji Uređivačko pisanje nagradu su osvojili Lisa Falkenberg, Michael Lindenberger, Joe Holley i Luis Carrasco iz Houston Chroniclea. Oni su nagrađeni za kampanju koja je, uz originalno izvještavanje, kojim je odbačen mit o široko rasprostranjenoj prevari birača založili se za razumne reforme glasanja.

U kategoriji Ilustrovano izvještavanje i komentar nagrađeni su Fahmida Azim, Anthony Del Col, Josh Adams i Walt Hickey iz Insidera, New York, za korištenje grafičke reportaže i strip medija da ispriča moćnu, ali intimnu priču o kineskom ugnjetavanju Ujgura, čineći to pitanje dostupnim široj javnosti.

Za Breaking news fotografiju nagrada je pripala Marcusu Yamu iz Los Angeles Timesa za fotografije odlaska Sjedinjenih Američkih Država iz Afganistana koje prikazuju ljudsku cijenu istorijske promjene u zemlji. U istoj kategoriji nagradu su dobili Win McNamee, Drew Angerer, Spencer Platt, Samuel Corum i Jon Cherry iz Getty Images za sveobuhvatne i dosljedno zanimljive fotografije napada na američki Kapitol.

Za istaknuti primjer fotografije u crno-bijeloj ili boji, u kategoriji Feature Photography nagrađeni su Adnan Abidi, Sanna Irshad Mattoo, Amit Dave i posthumno Danish Siddiqui iz Reutersa, za fotografije koje prikazuju danak COVID-a u Indiji a koje, kako je ocijenio žiri, uravnotežuju intimnost i devastaciju, dok gledaocima nude pojačan osjećaj mjesta.

U kategoriji Audio izvještavanje za istaknuti primjer audio novinarstva koje služi javnom interesu, nagrađena je redakcija Futuro Media, New York i PRX, Boston, Mass, za “brutalno iskren i impresivan profil čovjeka koji se vraća u društvo nakon što je odslužio više od 30 godina zatvora”.

Pulitzerova nagrada svake godine dodjeljuje se za najveće doprinose u novinarstvu, književnosti i komponovanju muzike. Dodjeljuje je Univerzitet Columbia iz New Yorka.

Nagradu je ustanovio Joseph Pulitzer, mađarsko-američki novinar i izdavač, koji je nakon smrti 1911. sav svoj imetak zavještao Univerzitetu Columbia. Godinu nakon njegove smrti na njegovoj jahti osnovana je Kolumbijska škola novinarstva, a prve Pulitzerove nagrade dodijeljene su 1917. pod nadzorom savjetodavnog odbora kojem je povjerio svoj mandat. Pulitzer je zamislio savjetodavni odbor sastavljen uglavnom od novinskih izdavača. Drugi bi uključivali predsjednika Univerziteta Columbia i naučnike i “osobe odlikovanja koje nisu novinari ili urednici”.

Danas se 19-člani odbor sastoji uglavnom od vodećih urednika i kolumnista, četiri akademika, uključujući predsjednika Columbia Univerziteta i dekana Fakulteta za novinarstvo na tom Univerzitetu. Dekan i upravitelj nagrada su članovi bez prava glasa. Predsjedavajući se rotira svake godine do najvišeg člana ili članova. Odbor je samostalan u izboru članova. Članovi sa pravom glasa mogu služiti tri mandata od tri godine. Prilikom izbora članova odbora i žirija, velika pažnja se poklanja profesionalnoj izvrsnosti i pripadnosti, kao i različitosti u pogledu spola, etničke pripadnosti, geografske distribucije i veličine novinske organizacije.

Bodrožić je kazao da je odvajanjem resora informisanja od kulture, poslata dobra poruka novinarima, ali da je izbor ministra koji nema znanja o medijima – potez koji šalje lošu poruku medijskim radnicima.

„Moguće je da on ima veze sa telekomunikacijama, ali mi ćemo morati da čekamo da se on uputi u stanje u medijima i o medijima“, rekao je predsednik NUNS-a.

Bodrožić je ocenio da je aktuelna premijerka i mandatarka za sastav nove vlade Ana Brnabić „dovela“ Mihaila Jovanovića na mesto direktora E-uprave i sada na mesto ministra za informisanje i telekomunikaciju.

Prema njegovim rečima, i do sada se za resor informisanja više pitao kabinet premijerke nego Ministarstvo kulture i informisanja, a Brnabić bi novim izborom ministra mogla i formalno da oblast informisanja priključi svom kabinetu.